Urządzenia do ładowania prądu przemiennego to urządzenia zapewniające zasilanie prądem przemiennym pojazdów elektrycznych, składające się zazwyczaj ze wzmacniaczy/styczników, obwodów sterowania, obwodów zabezpieczających przed wyciekiem, obwodów zabezpieczających przed przetężeniem i przepięciem, modułów pomiarowych, modułów ochrony odgromowej, modułów komunikacyjnych, interfejsów interakcji człowiek-komputer, itp., o mocy znamionowej 2,2 kW (220 V AC, 10 A), 3,3 kW (220 V AC, 16 A), 6,6 kW (220 V AC, 32 A) i 22,4 kW (380 V AC, 63 A) i innych kategoriach. Urządzenie łączące do ładowania jest fizycznym medium transmisyjnym pomiędzy urządzeniem ładującym a pojazdem elektrycznym.
Rozmiar fizyczny, budowa mechaniczna i właściwości elektryczne urządzenia łączącego do ładowania używanego do ładowania muszą być zgodne z normą GB/T 20234.1-2015 „Urządzenie łączące do przewodzącego ładowania pojazdów elektrycznych, część 1; Wymagania ogólne”, GB/T 201234.2-2015 „Urządzenia podłączające do ładowania przewodzącego pojazdów elektrycznych Część 2: Interfejs ładowania AC”, aby zapewnić fizyczną adaptację złącza ładowania. Istnieją trzy typy urządzeń połączeniowych: A, B i C. Zgodnie z najnowszą normą GB/T18487.1-2015 „System przewodzącego ładowania pojazdów elektrycznych, część 1: wymagania ogólne”, dostępne są tylko tryby ładowania 2 i tryb 3. dotyczy ładowania prądem przemiennym, a w tabeli 1 przedstawiono warunki stosowania dwóch trybów ładowania. Nieprawidłowe ładowanie spowoduje, że pojazd elektryczny nie będzie mógł zostać naładowany, a w poważnych przypadkach może spowodować wypadek zagrażający bezpieczeństwu.